Ο θυμός, είναι ένα βασικό συναίσθημα, δυσάρεστο, λυτρωτικό και γνωστό στους περισσότερους ανθρώπους. Πυροδοτείται από το αίσθημα αδικίας, προσβολής και δυσαρέσκειας, που αισθάνεται ο άνθρωπος και είναι κατά τα άλλα μία υγιής αντίδραση του οργανισμού που έχει τις ρίζες της στην εξελικτική ιστορία του ανθρώπου.Τι γίνεται όμως όταν ο θυμός λαμβάνει χώρα μέσα μας ανεξέλεγκτα και μας κατακλύζει;
Από που προέρχεται αυτή η εκδήλωση και τι συνέπειες δύναται να έχει;
Η συσσώρευση του συναισθήματος του θυμού, είναι βέβαιο ότι
θα οδηγήσει σε συσσωρευμένη επιθετικότητα (συμπεριφορά) η οποία είναι λογικό επακόλουθο να εκδηλωθεί.
Τι θα γίνει τότε λοιπόν;
Είναι δυνατό να οδηγηθούμε σε ένα ξέσπασμα βίας και επιθετικότητας στο οποίο θα βλάψουμε είτε εμάς τους ίδιους είτε κάποιον άλλον στο περιβάλλοντα χώρο μας.
Και φυσικά αυτό είναι δυνατό να συμβεί στο καθένα, από τους πιο νευρικούς έως τους πιο ήρεμους χαρακτήρες.
Η αιτία έγκειται στον τρόπο που διαχειρίζεται ο καθένας το συναίσθημα του θυμού κατά τη διάρκεια της ζωής του και της καθημερινότητάς του. Τα άτομα με χαμηλή διεκδικητικότητα, που διστάζουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, να εκφράσουν την γνώμη τους, τα συναισθήματά τους, τις αντιρρήσεις τους κλπ. συσσωρεύουν αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό, θλίψη, ενοχές, αυτολύπηση, οργή, εχθρότητα κ.α, δημιουργώντας τεράστιες ''ψυχολογικές βόμβες'', που επρόκειτο να εκραγούν στο μέλλον.
Η έκρηξη αυτή, το ξέσπασμα, έχει τις ρίζες του σε πολύ βαθιές, παλιότερες και πιθανόν άσχετες με το γεγονός που θα το πυροδοτήσει, αιτίες.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ένας θυμωμένος άνθρωπος είναι ένας θλιμμένος άνθρωπος. Όπως πολύ ωραία περιγράφει ο Μπουκάϊ στα συγγράμματά του, η θλίψη δεν είναι παρά το άλλο πρόσωπο του θυμού, και το αντίθετο.
Συνεπώς, για να καταφέρουμε να διαχειριστούμε τον θυμό μας, αρχικά είναι αναγκαίο να αναγνωρίσουμε το συναίσθημα αυτό και στη συνέχεια να εντοπίσουμε τι μας θλίβει.
Εάν εντοπίσετε τι σας θλίβει, τι σας καταθλίβει, ή μία ενδεχόμενη κατάθλιψη που μπορεί να υποβόσκει, η θεραπεία της θα σας απελευθερώσει από τα δεσμά του θυμού.
Επιπλέον, η εκδήλωση του θυμού, είναι συνυφασμένη με την υπερβολική θέληση για άσκηση ελέγχου και εξουσίας. Τα άτομα που επιθυμούν να έχουν τον έλεγχο (control freaks) πάση θυσία, μόλις βιώσουν μία ενδεχόμενη απώλεια σε αυτό είναι δυνατό να ξεσπάσουν εκδηλώνοντας τόσο θυμό όσο και επιθετικότητα. Μία τέτοια συμπεριφορά έχει τις ρίζες της αφενός στην χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη τους, στην αδυναμία αναγνώρισης και διαχείρισης των συναισθημάτων τους, και αφετέρου στην σύγχυση στην αναγνώριση των δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των άλλων.
Ίσως, το παιδί που έχουμε μέσα μας όλοι, μερικές στιγμές για κάποιους ή πολύ συχνά για κάποιους άλλους, εμφανίζεται και γίνεται πολύ ''απαιτητικό'' και ''κακομαθημένο''.
Σε αυτό το σημείο, η επίθεση δεν είναι λύση για να ανακτηθεί ο έλεγχος. Ο έλεγχος ποτέ δεν αποκτιέται με αυτόν τον τρόπο. Είναι προτιμότερο να εστιάσετε στο να παρατηρήσετε τι σας κάνει να αισθάνεστε ότι χάνετε τον έλεγχο και γιατί σας συμβαίνει αυτό.
Ακόμη, και όταν σας πνίγει η αδικία, συναίσθημα που εξελικτικά είναι προγραμματισμένο να παράγει θυμό, ακόμη και τότε, λάβετε δράση στο να αποκαταστήσετε την αδικία που σας έγινε μέσα από την λεκτική ή μη λεκτική συμπεριφορά. Αποφύγετε τις εκρήξεις, οι οποίες είναι πιθανότερο να σας οδηγήσουν στο να χάσετε παρά να βρείτε το δίκιο σας.
Είναι δύσκολο, να επιτύχουμε την διαχειρισιμότητα τέτοιων καταστάσεων,ειδικά στις παρούσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, αλλά καθόλου αδύνατο. Θέλει προσπάθεια, εκπαίδευση, αναγνώριση και θέληση για βελτίωση.
Χρήσιμα tips για όσους προσπαθούν να παραμείνουν ψύχραιμοι αλλά δε το καταφέρνουν είναι:
- Μετρήστε μέχρι το 20 αφού αποχωρήσετε από το περιβάλλον της σύγκρουσης για λίγα λεπτά.
- Αναπνεύστε βαθιά και αργά.
- Μην προσπαθείτε να μεταπείσετε τους άλλους. Ο καθένας έχει την προοπτική του στα πράγματα και είναι σεβαστό αυτό.
- Αντί να φωνάξετε, να σπάσετε πράγματα, να χειροδικήσετε, να επιτεθείτε, ΠΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΛΕΚΤΙΚΑ. Μιλήστε στον άλλον για τα συναισθήματά σας. Αντικαταστείστε για παράδειγμα τις φραστικές επιθέσεις με δικές σας συναισθηματικές εκφράσεις. (Νιώθω .... κάθε φορά που εσύ....., Φοβάμαι ότι....., Με στεναχωρεί όταν κάνεις.....)
- Αποδεχτείτε αυτό που θα ακούσετε ακόμα και αν δε σας αρέσει. Η ζωή είναι δύσκολη και για να επιβιώσουμε είναι αναγκαίο να μάθουμε να την ''αποδεχόμαστε'' όπως είναι.
- Εστιάστε στις λύσεις του προβλήματος.
- Αναζητήστε εναλλακτικές ερμηνείες της κατάστασης
- Μάθετε στον εαυτό σας να χαλαρώνει, να ηρεμεί, να κοιμάται σωστά και να ασκείται.
- Αναζητήστε την βοήθεια ειδικού, όταν παρατηρείτε πως η επιθετική συμπεριφορά σας δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά έχει συνέχεια στο χρόνο (τουλάχιστον 6 μήνες) και οι εκρήξεις θυμού λαμβάνουν μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς σας, καταστρέφοντας εσάς τους ίδιους αλλά και τις σχέσεις σας με τους άλλους.
Για μία καλύτερη καθημερινότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου