"Δάνειες σκέψεις"

Πόσα από αυτά που έχετε στο μυαλό σας ως δικές σας απόψεις είτε για τον κόσμο είτε για εσάς τους ίδιους,  πιστεύετε ότι σας ανήκουν πραγματικά;
Οι άνθρωποι διαμορφώνονται εσωτερικεύοντας ερεθίσματα και ακούσματα του περιβάλλοντός τους. Ειδικότερα, πιστεύουν για αυτούς και τον κόσμο αυτά που ακούνε από παιδιά και μεγαλώνοντας προσθέτουν και άλλα, εφόσον πληθαίνουν τα ερεθίσματα.
Συνεπώς υιοθετούν έναν τρόπο ζωής βασισμένο σε ό,τι και όσα έμαθαν. Τί είναι δικό σας πραγματικά; Μήπως ένα μέρος της απώλειας της ευτυχίας σας απορρέει στο ότι το γνωστικό σας σύστημα είναι δανεικό;


Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι είναι αναγκαίο να αντιδράτε σε ότι ακούτε. Εξάλλου από την παιδική ηλικία η ανάγκη να γνωρίσει ο άνθρωπος τον κόσμο του επιτρέπει να είναι απολύτως δεκτικός σε ότι ακούει και να το αποδέχεται.
Μεγαλώνοντας σίγουρα διαπιστώνει κανείς ότι τα περισσότερα πράγματα δεν είναι έτσι όπως του τα έχουν πει. Κάνει τη διάκριση, το επισημαίνει, το αποδέχεται και συνεχίζει.
Δεν γίνεται έτσι με όλα τα θέματα όμως. Ναι μεν ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να αντιληφθεί μεγαλώνοντας ότι έχει κάποιες απόψεις για τον κόσμο και τον εαυτό του, όμως δεν καταλαβαίνει πάντα από που προέρχονται αυτές.
Οι επιλογές της ζωής του, ο τρόπος που βιώνει και συμβιώνει, τα άτομα που επέλεξε να έχει στη ζωή του, η κοινωνική θέση που επέλεξε, η εργασία του, οι απόψεις για τους γύρω, οι πεποιθήσεις για τον κόσμο, η εικόνα του εαυτού του κλπ. μπορεί να είναι αποτέλεσμα ξένων επιλογών, λεγομένων και γνωσιών. Αυτών των άλλων, είτε αυτοί είναι γονείς, είτε κάποιος άλλος. Συνήθως είναι οι γονείς και αυτό γιατί παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του γνωστικού συστήματος του ανθρώπου/παιδιού τους. Τα παιδιά πασχίζουν να κερδίσουν την αποδοχή τους και για να το επιτύχουν αυτό υιοθετούν τον δικό τους τρόπο ζωής, κυνηγούν τα δικά τους όνειρα, την δική τους προοπτική και άποψη για τη ζωή, ακόμη και την δική τους άποψη για τους ίδιους τους εαυτούς τους. Σε αυτό το σημείο, είναι αναγκαίο να αναφέρω πως για αυτό το λόγο η ετικετοποίηση  θα πρέπει να αποφεύγεται από πλευράς των γονιών στα παιδιά. Όταν λες στο παιδί σου, είσαι "κακός", "είσαι χαζός", "είσαι ανεύθυνος", "είσαι επιπόλαιος", "είσαι τεμπέλης" κλπ., του φοράς μία ετικέτα, την οποία εκείνο πιστεύει. Πρόκειται για το φαινόμενο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Πάντα έχει επίδραση και πάντα πληγώνει σε ότι ηλικία και αν βρίσκεται το παιδί. Ωστόσο στις μικρές ηλικίες έχει και προφητική ισχύ καθώς το παιδί μεγαλώνοντας μάχεται στο να επιβεβαιώνει αυτό που του λένε ότι είναι.
Σε αυτήν την περίπτωση, το άτομο μπορεί να διαμορφώσει μία αρνητική εικόνα για τον εαυτό του, γεγονός που θα πλήξει την μετέπειτα ψυχική υγεία του συμπεριλαμβανομένων των αισθημάτων αξιότητας και πεποίθησης του εαυτού του. Έτσι το άτομο διαμορφώνει μία άποψη που δεν είναι δική του  είναι "δανεική"αλλά παρόλα αυτά είναι ικανή να καθορίζει τη ζωή του.
Ομοίως και στα θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού αλλά και πεποιθήσεων, η επιδίωξη της αποδοχής μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο να υιοθετεί δανεικά πρότυπα πεποιθήσεων και αξιών, γεγονός που τον απομακρύνει από την δική του αυτοπραγμάτωση και αυτοβελτίωση.
Εκείνο που προέχει πάντα είναι η αποδοχή του εαυτού και όχι η αποδοχή από τους γύρω, η οποία γίνεται αυτοσκοπός συχνά και οδηγεί σε άρνηση των πραγματικών πιστεύω και αντιλήψεων για την ζωή.
Τί μπορείτε να κάνετε εδώ??

Σίγουρα όλοι κουβαλούν "δάνειες σκέψεις" και είναι ανθρώπινο αυτό. Εκείνο που έχει σημασία είναι να εμβαθύνουμε μέσα μας και να εντοπίζουμε τί από όλα όσα λέμε, κάνουμε, επιλέγουμε, υποστηρίζουμε, ακολουθούμε, υπερασπιζόμαστε αλλά και απορρίπτουμε, κατακρίνουμε, αρνούμαστε, αποδοκιμάζουμε, φοβόμαστε κλπ είναι πραγματικά δικό μας. Εάν διαπιστώσετε ότι είναι ενός άλλου, π.χ ενός από τους γονείς σας, τότε αφού εκπλαγείτε με το πόσο αξιοπρόσεκτους μηχανισμούς διαθέτει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, είναι αναγκαίο να ανακαλύψετε τη δική σας γνώμη πάνω σε αυτό. Εάν είναι σύμφωνη, τότε αποδέχεστε αυτήν την σκέψη ως δική σας και παύει να είναι δάνεια. Εάν δεν συμφωνείτε, τότε είναι αναγκαίο να ακολουθήσετε την δική σας γνώμη πάνω σε αυτό και να αλλάξετε την συμπεριφορά σας, προκειμένου να πλησιάσετε τον εαυτό σας και φυσικά να αισθανθείτε καλά με αυτόν.
Αναζητήστε λοιπόν τι είναι δικό σας και τι όχι και ή κάντε το δικό σας ή αποβάλλετέ το... για μία ισορροπημένη και υγιή ψυχική ζωή βασισμένη στην πνευματική σας ελευθερία...