"Πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε την ''facebook ζήλεια''

Όπως ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση, η οποία ήταν αφιερωμένη στο φαινόμενο της παρακολούθησης στο facebook και στις αρνητικές επιδράσεις της στην ψυχική μας υγεία, δεσμεύτηκα ότι θα αναφερθώ και στον τρόπο που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο και να προστατέψουμε την ύπαρξή μας.

Έτσι λοιπόν, με νέα βασισμένα και πάλι στην επιστημονική κοινότητα και συγκεκριμένα σε μία πρόσφατη μελέτη του Stanford, οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι οι άλλοι είναι πιο ευτυχισμένοι από αυτούς. Όταν αντιμετωπίζουν και θέματα αυτοεκτίμησης δε, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.

Το αποτέλεσμα όπως ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση είναι να ξοδεύουν τον
χρόνο τους παρατηρώντας τι κάνουν οι άλλοι, τις χαρούμενες φωτογραφίες που ανεβάζουν, τις εμπνευσμένες ανακοινώσεις και να αισθάνονται φυσικά πως η δική τους ζωή είναι χάλια.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω ότι η Meghan Daum, συγγραφέας και αρθρογράφος προτείνει στην εφημερίδα  Los Angeles Times, το εξής. Πριν βιαστείτε να ζηλέψετε και κατά επέκταση να πέσετε σε μελαγχολία ή κατάθλιψη, ρίξτε μία ματιά στο δικό σας προφίλ. "Είναι μία ακριβή απεικόνιση της "ζοφερής πραγματικότητας σας", η οποία είναι αναπόφευκτη στη ζωή?" 

Επιπλέον αν ρίξετε μία πιο προσεκτική ματιά στις δικές σας φωτογραφίες, θα δείτε ότι έχετε διαλέξει τις καλύτερες, αυτές που φαίνεστε όμορφοι, αδύνατοι, στυλάτοι , χαρούμενοι κλπ.. Μήπως αν τις παρατηρείτε για ώρα και υποθέταμε ότι δε σας γνωρίζατε, τότε θα αρχίσατε να ζηλεύετε και εσάς τους ίδιους?
Είναι γεγονός πως το facebook, είναι ένας μικρόκοσμος που παρουσιάζει μία εξειδανικευμένη εικόνα όλων. Για αυτό τον λόγο δεν χρειάζεται να ανησυχείτε και να νιώθετε μειονεκτικά, καθώς όσα βλέπετε δεν είναι παρά μία προβολή της θετικής πλευράς, την οποία διαθέτουν όλοι, και εσείς φυσικά. Όσον αφορά την αρνητική πλευρά, θα ήθελα να πω ότι κατά κάποιο τρόπο την "κρύβουν" όλοι καθώς είναι πολύ ενοχοποιημένη κάθε πτυχή της.

Είναι αναγκαίο να πραγματοποιήσουμε μία εσωτερική αποενοχοποίηση σε αυτό. Δεν πειράζει να μην είμαστε καλά, να μην είμαστε κεφάτοι, να αισθανόμαστε πεσμένοι, να μην θέλουμε να δούμε άνθρωπο, να νιώθουμε χαμηλή αυτοπεποίηθηση, να ζηλέψουμε κλπ. Είναι φυσικό και ανθρώπινο, συμβαίνει σε όλους. Σημασία έχει να αναγνωρίζουμε τι αισθανόμαστε και να το αποδεχόμαστε προχωρώντας στη ζωή.

Θεωρώ πως η αυτοεκτίμηση και η πίστη στον εαυτό είναι τα μεγαλύτερα όπλα για ακόμη μία φορά σε αυτήν την μορφή κοινωνικής σύγκρισης που καλλιεργεί το facebook.
Είναι πολύ σημαντικό, να εστιάζετε στο τι κάνετε εσείς μόνο, και όχι στο τι κάνουν οι άλλοι. Είναι τρομερά τοξικό να συγκρίνουμε διαρκώς τους εαυτούς μας με τους άλλους προκειμένου να προσδιορίσουμε την αξία μας.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να παραδεχτείτε τα αισθήματα ζήλιας που μπορεί να αισθανθείτε προκειμένου να καταπολεμήσετε τις συνέπειες της, όπως επίσης και να χαίρεστε με την εξέλιξη των άλλων, επιδεικνύοντας εκτίμηση και θαυμασμό. Παραδεχτείτε την αξία τους και μην αισθάνεστε απειλή από την επιτυχία τους.
Τέλος, σταματήστε την σύγκριση. Κάντε ένα διάλειμμα από αυτής τη μορφή την ενασχόληση και αντί να παρακολουθείτε τους άλλους ή να επιδιώκετε στο να σας παρακολουθούν, αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας και δώστε παρουσία στις καθημερινές σας καταστάσεις, θέστε στόχους και κυνηγήστε τους. Επιλέξτε να είστε ευτυχισμένοι και διεκδικήστε αυτήν την ευτυχία.